بررسی میزان شیوع پادتن ضد ویروس هپاتیت hcv-ab) c) در بیماران پسوریازیسی شهر کرمان

مقدمه و هدف: پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن ، التهابی و پوسته دار است که در بسیاری از موارد عامل اتیولوژیک خاصی را نمی توان برای آن یافت. ارتباط پسوریازیس با ویروس هپاتیت (hcv)c در بعضی مطالعات ذکر شده است. به همین لحاظ این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع پادتن ضد ویروس هپاتیت (hcv-ab)c در بیماران پسوریازیسی شهر کرمان انجام گرفت. روش کار: در این مطالعهhcv-ab  به روش elisa (enzyme linked immunosorbent assay) و جهت تائید در موارد مثبت به روش riba (recombinant immunoblot assay) در 132 بیمار پسوریازیسی به عنوان گروه مورد و 149 فرد بدون بیماری پسوریازیس بعنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج: از 132 بیمار 4 مورد (3%) و از 149 نفر شاهد 3 نفر ( 2%) hcv-ab تائید شده به روش riba بدست آمد که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه دیده نشد (0.71=p). همچنین درمقایسه باشیوع hcv-ab درجمعیت اهداء کنندگان خون در کرمان (1%) ، اختلاف آماری معنی داری بین گروه بیماران پسوریازیسی و این گروه از جهت مثبت شدن hcv-ab وجود نداشت (0.39= p). در بیماران پسوریازیسی بین دو گروه مثبت و منفی از نظر hcv-ab  ، اختلاف معنی داری از جهت سن ، جنس ، نوع بالینی بیماری پسوریازیس ، سابقه عوامل خطر اکتساب hcv و طول مدت بیماری وجود نداشت (p>0.05) . نتیجه نهائی: در بیماران مورد مطالعه ارتباط با اهمیتی بین پسوریازیس و هپاتیت ویروسی hcv) c) پیدا نشد و مشخص گردید که بیماران پسوریازیسی تفاوتی را از جهت مثبت شدن hcv-ab نسبت به سایر افراد جامعه نشان نمیدهند.